Oderwał się od wrogich, odpychająco zamkniętych drzwi, o które opierał się plecami, i ruszył na południe.<br>Wypity na głodno pierwszy klin zadziałał wręcz cudotwórczo. Myśli Lesia zaczęły się układać z przeraźliwą jasnością. Nie było tu miejsca na złudzenia czy jakieś głupie nadzieje. Przepadł. Najzwyczajniej w świecie przepadł, i to już na całe życie. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że na nie wysłane numery padnie milion i ten milion on będzie musiał zwrócić współpracownikom. Jakim sposobem i do kiedy, tego sobie w ogóle nie umiał wyobrazić, w każdym razie wiedział na pewno, że od dziś począwszy jest człowiekiem skończonym, który stracił wszystko. Przyjaźń ludzką