w zapisie z 1598 jako współwłaściciele Tokar i Wólki, która znajdowała się w ich posiadaniu od 1523 roku, za panowania "błogosławionej pamięci króla polskiego Zygmunta I". Iwan Rusiło zostawił Fiodora i Griszkę, Fiodor Iwana, Jana i Daniłę, a jednym z pięciu synów Jana był Mikołaj. Weryfikację prowadzono skrupulatnie i nieśpiesznie, na co wskazuje protokół Grodnienskogo Dworianskogo Deputatskogo Sobranija z 25 lipca 1847 roku, w którym nadmieniono, że Wołkowicki Michał otrzymał wymagane świadectwo 5 lutego 1820 roku, a Ildefons dopiero 22 listopada 1822. Zachował się także raport Sztabu Generalnego z 6 października 1886 o tym, że Ildefons Wołkowicki - syn Michała - podpułkownik i ujezdnyj