W tym stylu utrzymane są realizacje &lt;name type="person"&gt;Jerzego Passendorfera&lt;/&gt; &lt;name type="tit"&gt;"Kierunek Berlin" &lt;/&gt;(1968) i &lt;name type="tit"&gt;"Ostatnie dni"&lt;/&gt; (1969) ze świetnym Wojciechem Siemionem jako bohaterem plebejskim. Batalistyką epatuje &lt;name type="tit"&gt;"Jarzębina czerwona"&lt;/&gt; małżeństwa Petelskich, skupiająca się na walkach o Kołobrzeg i zaślubinach z morzem (premiera - 17 stycznia 1970 roku). <br>Zupełnie odmienne były seriale telewizyjne, z których na czoło wysuwają się - rzecz jasna - dwa: &lt;name type="tit"&gt;"Czterej pancerni i pies"&lt;/&gt; (1966-68) Konrada Nałęckiego i &lt;name type="tit"&gt;"Stawka większa niż życie"&lt;/&gt; (1967-69) Andrzeja Konica i &lt;name type="person"&gt;Janusza Morgensterna&lt;/&gt;. Oba te dzieła mają charakter rozrywkowy, wojna zaś jest tłem - przygodą, co pozwala budować napięcie. Ale zaliczenie ich do kategorii filmu wojennego nie jest nadużyciem