w sąsiednim kościele Sainte Opportune. Osiemnastoletnia Agnes du Rocher, z własnej woli zamurowana w 1403 roku, zmarła tam w 1483 roku, mając lat dziewięćdziesiąt osiem. Przesiedziała zamurowana lat osiemdziesiąt, nie używając absolutnie niczego z tych rzeczy, bez których rzekomo człowiek nie rnoże się obejść. Niestety, dobre przykłady nie wszystkim wvchodzą na dobre. Parlament ówczesnego Paryża wpadł na pomysł, by z tego uczynić karę dla pewnej mężobójczyni. Otwór jej celi, jaki pozostawiono dla dostarczania żvwności i wody, wychodził jednak nie na kościół, lecz na cmentarz".<br> Po obejrzeniu dzielnicy świętych kobiet powiedziałem memu Amerykaninowi, że teraz zwiedzimy dzielnicę sławnych mężczyzn. (s. 33)<br> Jeśli sami