ściskał, że przyjdzie nocą wędrować. Toteż ogromne uczucie radości ogarnęło go, kiedy w ostatniej chwili, już w półmroku, na drzwiach jednej z niepozornych winiarni odnalazł biskup nie jedno est, lecz potrójne est! est!! est!!! Zaiste, było to odkrycie na miarę raju. Wino było tak wspaniałe, że zachwycony biskup utknął tam na dobre i nigdy do Świętego Miasta nie dotarł. A to złociste wino nazwano odtąd Est! Est!! Est!!! i tak przetrwało do naszych czasów.<br><br>&lt;tit&gt;Kapituła win&lt;/&gt;<br><br>Powoli, powoli. Wszystko po kolei. Winne smaki i szampańska perlistość, które tak błogo zawracają nam w głowie w świąteczne wieczory, należą wprawdzie do tego samego świata