Wybór stworzenia wolnego. Nasi obrońcy bunkrów nie mieli wyboru. Nad ich głową skradał się żołnierz słowiański, wrzucał granaty wzdłuż lufy sterczącej... Po wybuchu, ogłuszeni, oślepieni, z rękami nad głową, pod bagnet, pod kule. Żołnierze­szczury po zawaleniu się wyjścia. Ich czas wielkopostny, przed pięćdziesięciu laty... Młody wikary Joachim spowiadający biedaków na dzień, dwa przed apokaliptyczną ulewą ognia ruskich armat. <br>Dotknął listu przez marynarkę. Zapomniał o swej obecności wśród starych. Nie widział, że nabijali fajki, żeby jak on kamuflować swe wdowieństwo, swą bezzębność i stawów skamienieliny. <br>Wstał, skinął im głową, już nieobcy. Jeszcze spojrzał... Niestety, blat stolika zasłaniał pułapkę. "Złapie się, czy nie