to "bezsensowne" czyli irracjonalne. Wydawać by się mogło, że moc orzekania o racjonalności czy irracjonalności należy do opinii powszechnej, do zbiorowego doświadczenia. Prawo do tego, by przyjąć wyzwanie absurdu, prawo do "bycia irracjonalnym" zdaje się wobec tego przysługiwać jednostce. To prawo - ograniczane przez nacisk zbiorowości - uruchamia mechanizmy konfliktu: spycha jednostkę na margines społeczności, powoduje represje i wyobcowanie. <page nr=14> Tę obecność można, oczywiście, przemienić w wartość samą dla siebie: ten, kto jest inny, odmienny - staje się przez to wybitny. Być może czas przyzna mu rację i pozwolić nosić prekursora. Ten rodzaj konfliktu jest szeroko opisany i znany - zwłaszcza w historii sztuki, filozofii czy nauki