Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Cosmopolitan
Nr: 12
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2000
nie słyszeć, nie rozumieć. Nie wiem, czemu tak myślimy. Skąd się wziął ten zabobon, że powinniśmy robić wszystko albo nic?

magda@nous.czyli.umysł
To nie jest zabobon, tylko poczucie sacrum. Co jakiś czas natrafiamy w świecie na coś nadzwyczajnego, transcendentnego i cudownego. Choćby niezdarnego kotka. Boimy się, że zginie na naszych oczach. Współczesny człowiek ma bardzo poplątane przekonania religijne i żadna utrwalona wiara ich nie rozplącze. Tak w każdym razie uważa Mircea Eliade. Dla niego wzorcem religijności jest archaiczna religia kosmiczna, wiara w świętość ziemi, gór, nieba, słońca, księżyca i wszelkiego życia. W "Sacrum i profanum" Mircea Eliade pisze, że ta kosmiczna
nie słyszeć, nie rozumieć. Nie wiem, czemu tak myślimy. Skąd się wziął ten zabobon, że powinniśmy robić wszystko albo nic? <br><br>magda@nous.czyli.umysł<br>To nie jest zabobon, tylko poczucie sacrum. Co jakiś czas natrafiamy w świecie na coś nadzwyczajnego, transcendentnego i cudownego. Choćby niezdarnego kotka. Boimy się, że zginie na naszych oczach. Współczesny człowiek ma bardzo poplątane przekonania religijne i żadna utrwalona wiara ich nie rozplącze. Tak w każdym razie uważa Mircea Eliade. Dla niego wzorcem religijności jest archaiczna religia kosmiczna, wiara w świętość ziemi, gór, nieba, słońca, księżyca i wszelkiego życia. W "Sacrum i profanum" Mircea Eliade pisze, że ta kosmiczna
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego