faktu obecności babki wiele zmian przenikało w życie wnuków. <br>Róża wstawała wcześnie, podążała do łazienki. Pierwsze jej przejście przez mieszkanie już było jak podmuch sirocca: wzniecało niepokój, wróżyło odmiany. To, że ona gdzieś za ścianami patrzyła na bezbronne przedmioty, na uśpione dzieci, na ciepłe jeszcze ślady minionego dnia, stawiało Jadwigę na nogi. Wychylała głowę z sypialni i nasłuchiwała skrzepienia posadzki pod stopami teściowej, usiłując przypomnieć sobie, czy nie zaniedbała z wieczora któregoś z nakazanych przez nią porządków. Jakoż w ciągu dnia wychodziły na jaw skutki porannych &lt;page nr=78&gt; &lt;orig&gt;inspekcyj&lt;/&gt;: w kurzu na desce fortepianu widniał zygzak, rozpruta koszulka dziecinna albo brudny ręcznik wisiały na