Gdyby bariera ta była bardzo duża (tak jak w dobrze wykonanym parasolu), atom azotu pozostawałby w trakcie drgań zawsze po tej samej stronie podstawy piramidy. W rzeczywistości jednak wysokość bariery wynosi zaledwie <gap> , w związku z czym cząsteczka amoniaku może z określonym prawdopodobieństwem przejść z konfiguracji "nad" do konfiguracji "pod" lub na odwrót, co nazywa się inwersją cząsteczki. Zauważmy (rys. 4.19), że poziomy energetyczne odpowiadające stanowi podstawowemu v=0 i pierwszemu stanowi wzbudzonemu v=1 rozważanego tu drgania normalnego znajdują się poniżej bariery. Oznacza to, że inwersja cząsteczki amoniaku jest w tych stanach klasycznie wzbroniona i może zachodzić tylko na drodze efektu