judaizmie (np. u Filona z Aleksandrii) i we wczesnym chrześcijaństwie. Próbowano tę część wiązać ze źródłami ugaryckimi, ale wywody dotyczące słownictwa i tematów okazały się nieprzekonujące. Nadal uważa się, że część ta powstała najpóźniej w połowie III w. p.n.e., choć pewne jej fragmenty mogą być dawniejsze. <br>Przyjmuje się na ogół, że najstarszą w księdze częścią jest część druga (Prz 10, 1 do 22, 16). Każdy werset w tej części stanowi zwykle odrębną dwuwierszową strofkę, o treści niezależnej od strof sąsiednich. Wśród 375 wersetów tej części zbudowanych na zasadzie pralelizmu członów spotyka się nieraz strofy podobne, zwykle z pewną zmianą i