bajkami. Zwodzili się sami, a z tych złudzeń nie wynikało wcale, że ukochany mój stryj Wiktor popełni samobójstwo, kiedy mu Niemcy odbiorą klinikę. Że ojciec jeszcze gorszego doświadczy losu, padając twarzą w koleinę broszkowskiej drogi - mój dziwny, dziwny ojciec. <br>Inni w trumnach na wieki wieków<br>a on w ścieżkę wdeptany na przekór<br>nawet nie wstał się ze mną przywitać...<br>***<br>Ulica Śródmiejska ma zapach cytryn, stoją tam na rogu Piotrkowskiej stare żydowki w zrudziałych, ulizanych perukach. Cytrynami i pomarańczami pachną ich ogromne kosze, a tuż obok przepływa rynsztokiem koński mocz i tupią o bruk szkapy dorożkarskie na postoju, chrupiące obrok z parcianych worków