wyprodukowany symptom, jako wynik ciśnienia literackiej konwencji czy nawet mody. A że właśnie moda najpełniej ujawnia ducha czasu - wiadomo powszechnie.<br> Otóż - w tym miejscu trzeba będzie niestety odwołać się do paru historyczno-literackich truizmów - trzydziestoletnie dzieje współczesnej poezji notują co najmniej cztery okresy, w których doszło (w rozmaity sposób i na skutek różnych przyczyn, rzecz jasna) do trwającej jakiś czas krystalizacji pewnej dość powszechnie przyjętej konwencji językowej. Okres pierwszy oznaczmy symbolicznie i skrótowo datą 1949 - datą nie tyle startu co oficjalnej kodyfikacji; chodzi, ma się rozumieć, o socrealistyczną poezję agitacyjną w jej kształcie wymodelowanym wcześniej przez "pryszczatych", a po roku 1949 zatwierdzonym