określającą wartość sumarycznej siły, którą można uzyskać na styku z podłożem<br>&lt;gap&gt;<br>Oznacza to, że zastosowanie mechanizmu różnicowego ogranicza przenoszony moment obrotowy, którego wartość zależy od przyczepności kół oraz od momentu oporów ruchu mechanizmu różnicowego. Z zależności (13.34) wynika, że gdy jedno z kół wpada w poślizg, to drugie może na styku z podłożem rozwinąć siłę większą od siły rozwijanej przez ślizgające się koło o wartość całkowitego momentu tarcia, rozwijanego w mechanizmie różnicowym. To spostrzeżenie wskazuje na konieczność wyłączania mechanizmów różnicowych w trudnych warunkach terenowych lub konstrukcyjnego zwiększania oporów ruchu mechanizmu różnicowego. Oba sposoby znajdują zastosowanie w konstrukcjach osi napędowych stosowanych w