nadal niewiele i często są one mniej intensywne niż te, których dostarczało picie. Natomiast przykrych stanów jest bardzo dużo. Dokucza nie tylko złe samopoczucie wynikające z odstawienia alkoholu, ale też świadomość konsekwencji picia (lepiej się je widzi, nie wszystko można od razu naprawić) i niepowodzenia w radzeniu sobie z kłopotami na trzeźwo.<br>2. Utrzymuje się duża podatność (słaba odporność) na cierpienie, nieumiejętność radzenia sobie ze stresem, skłonność do natychmiastowego poszukiwania ulgi.<br>3. Większość stanów emocjonalnych nadal oscyluje między cierpieniem a ulgą.<br>Trzeźwiejący alkoholik nie pozwala sobie na przeżywanie cierpienia, tylko stara się od niego uciec, między innymi poprzez odwracanie uwagi, słabą koncentrację