z 1938 r.). Główny cykl przedstawia się następująco: ((...))<br> Jak widać, ((...)) jest regenerowany, spełnia on rolę katalizatora procesu. Podobny cykl jest oparty na ((...)).<br> Cykl CNO wymaga temperatur wyższych niż wodorowy; w przypadku Słońca dostarcza on tylko kilku % energii. Temperatura centralna gwiazdy zależy od jej masy początkowej. Dla gwiazd masywnych masy są na tyle duże, że spalanie wodoru odbywa się w cyklu CNO, natomiast dla Słońca i dla gwiazd o mniejszej masie spalanie wodoru odbywa się w cyklu p-p. <br> Temperatura i ilość katalizatora ogranicza stopień udziału cykli CNO w spalaniu wodoru. Tworzenie 12 ((...)) zachodzi w gwiazdach w wyniku spalania helu; w gwiazdach, w