hierarchii, jeżeli nadal pewna liczba czytelników skłonna jest w nim szukać miarodajnej wykładni doktryny i oficjalnego stanowiska Kościoła, to dzieje się to na zasadzie pewnych przyzwyczajeń z poprzednich lat, a zapewne także społecznego zapotrzebowania na taki typ pisma. W każdym razie pismo wydawane jest na odpowiedzialność już nie hierarchii, ale na własną odpowiedzialność grupy świeckich katolików, którzy swój autorytet intelektualny i moralny zawdzięczają owocom wieloletniej działalności na polu kultury i postawie zajmowanej w trudnych momentach wyboru i próby.<br>W latach sześćdziesiątych - latach, będących w życiu Kościoła okresem niezwykle doniosłego przełomu, symbolizowanego przez Jana XXIII i Sobór Watykański II - przyjęcie takiej nowej formuły okazuje