zaprasza do podróży,<br>Lalka siada więc przy sterze,<br>A on dziarsko wiosła bierze<br>I już w dal odpływa łódka,<br>Chociaż taka jest malutka.<br><br>Bardzo rada tej przygodzie<br>Lalka rączkę macza w wodzie<br>I ze śmiechem kota bryzga,<br>Gdy się do niej kot umizga.<br><br>Kot wiosłuje wciąż zawzięcie,<br>Aż tu nagle na zakręcie<br>Z wody wyspa się wyłania.<br>Więc do brzegu bez wahania<br>Lalka kotu przybić każe<br>I po chwili już żeglarze<br>Przez zarośla i przez gąszcze<br>Naprzód brną jak dwa chrabąszcze.<br>Lalka nie zna wcale drogi,<br>Lalkę trochę bolą nogi.<br>Kot prowadzi ją za rękę<br>Mrucząc kocią siwą piosenkę.<br><br>Wyszli wreszcie na