Elek. Teodor.<br>- Teodor? - powtórzyła Alicja. Aha, matce chodziło pewnie o ten wypadek na wojnie, o którym tak dziwnie napomykał w liście. - Nic. Już nie żył, kiedy przyjechałam. Zjawiłam się akurat na pogrzeb.<br>- I dobrze. - Na twarzy matki odmalowała się ulga. - Inaczej nagadałby ci różnych bzdur. Najlepiej zapomnij o nim raz na zawsze, zapomnij, że w ogóle byłaś w Sieciechowie.<br>Podbiegła do Alicji i mocno się do niej przytuliła. Przez chwilę trwały tak w milczeniu. Potem Alicja oswobodziła się z objęć matki.<br>- To niemożliwe, mamo - oznajmiła stanowczym tonem. - Po pierwsze nie chcę, po drugie nie mogę. Oprócz Stanisława, jestem jedyną spadkobierczynią stryja. Dziedziczę