Pod Nieporętem otoczyła nas cała dywizja. Wystrzelałem wszystkie naboje. Nawet w łeb sobie nie było czym palnąć.<br>- Boże! - zawołała Jola.<br>- A co ty myślisz, Jolka? - powiedział narzeczony prężąc się dumnie, aż zaskrzypiały buty z cholewami. - Przy mnie jakiś porucznik rzucił się z piątego piętra po kapitulacji Warszawy.<br>- Też nie miał naboi? - zapytałem.<br>- Też nie miał naboi - potwierdził narzeczony. Spojrzeliśmy na siebie ze zrozumieniem. Tych dwoje już miałem; niepokoiła mnie koleżanka Basia, która nie powiedziała ani słowa.<br>- A jak było w obozie? - zapytała Jola.<br>- Cóż... Kriegsgefangenenpost - zaśmiałem się z lekceważeniem. - Ale i tam się coś niecoś robiło. Pracowaliśmy z żołnierzami.<br>- Na roli