krzyków, mimo że nikt nie zapyta już o jego obecność. Straszny, nieartykułowany krzyk matki Aleksandra nad ciałem męża też będzie się unosił w górę, mimo że nieodwołalna, ostateczna samotność, również i jej samotność, pozostanie częścią ziemskiej egzystencji i tylko na ziemi znajdzie swój wyraz.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Metafizyka miłości&lt;/&gt;<br>To właśnie metafizyczny pierwiastek nadaje miłości, czy może - pragnieniu miłości - tak szczególny w filmach Bergmanowskich charakter, tak szczególną intensywność kontaktom międzyludzkim. I zarazem - taką dotkliwość niespełnienia. Nieuchronnego niespełnienia, bo wysokich wymagań spełnić - a przede wszystkim ciągle spełniać - nie sposób. Zwłaszcza że w miłości ukrywa się sprzeczność między nieustannym pragnieniem a nieustannym spełnianiem. Przede wszystkim jednak