pracować i co jeść. Jeśli było im zbyt trudno, szli na wódkę. Jeśli tak silna jest nostalgia za PRL, nie dziwi mnie brak entuzjazmu dla zmian, przełomu - mówi Lech Falandysz. A może wstydzimy się tego, co wydarzyło się dziesięć lat temu w naszej części Europy, nie chcemy urazić innych, świętując nadto wesoło?<br> System polityczny obala się szybko. Na zmianę mentalności potrzeba dwóch, trzech pokoleń<br>- Radosne świętowanie mogłoby się spotkać z krytyką ze strony partii opozycyjnych. I nie tylko ich. Przeciętny Polak mógłby się oburzyć: z czego się cieszyć, skoro on nie ma czego do garnka włożyć? - zauważa prof. Edmund Wnuk-Lipiński