walory tekstu dramatycznego. Przypadła zatem didaskaliom funkcja jeszcze ważniejsza niż we wcześniejszych jego dramatach.<br>Nowości didaskaliów w Burgrafach znów zdecydowanie nie były kierowane do czytelnika. Szczegółowo opisywane "żywe obrazy" nie zawładną jego wyobraźnią, tym bardziej że czytelnik nie musi tego obrazu kontemplować tak długo, jak widz w teatrze. Hugo wpisywał nadto do didaskaliów informacje, które widz pozna dopiero później (a więc i czytelnikowi nie powinny być udostępnione) - na przykład już w didaskaliach poprzedzających część pierwszą Burgrafów znajduje się uwaga dotycząca wystroju sali: "Wszystkie portrety, zawieszone na ścianach galerii, są obrócone [twarzami] do muru". Czytelnik zatem od początku wie, że są to