zwątpienia i rozpaczy. To miało znaczenie. A jak umarła i co w swoich samotnych ostatnich chwilach przeżywała? Poczuł w sobie nagle od dawna nie zaznany spokój i pomyślał, że przemawiając na cmentarzu nie powiedział &lt;page nr=272&gt; ani jednego słowa, które by nie znajdowało w nim najgłębszej wiary i nie było ożywione gorącą nadzieją.<br>Oparłszy się plecami o poręcz schodów postanowił wolno liczyć do sześćdziesięciu. Każdą cyfrę starał się akcentować w myśli wyraźnie i dobitnie... pięć, sześć, siedem... Drzwi jednego z mieszkań na pierwszym piętrze ciągle były otwarte. Dobiegało stamtąd plaskanie pranej bielizny... jedenaście, dwanaście, trzynaście... Spostrzegł, że przyśpiesza odruchowo liczenie. Zwolnił natychmiast. Na