pewnym czasie starał się rozchylić jej wargi, Izolda zacisnęła usta. Nie było w niej uległości ani poddania się pieszczocie. Zaciskała usta opornie i Gordon odczuł to jak coś, czego nie doznał nigdy, nawet od kobiet, które tylko przelotnie pozostawały pod jego urokiem. A ona? Ona przecież mówiła mu, że jest nadzwyczajny, sama stworzyła klimat miłosnej obietnicy, a teraz uchylała się od pocałunku. Na gorączkowe wysiłki Gordona odpowiedziała wreszcie jakby z poczuciem winy:<br>- Nie lubię inaczej... Nie umiem...<br>A po chwili dodała:<br>- Pan chciałby wszystko od razu. Tak nie można. Wyjedźmy razem. Chce pan?... Pojedźmy do Bułgarii. To byłoby takie piękne!<br>Gordon