I jest tak, jakbyśmy w tej miłości przeżywali i odnawiali całą ukrytą historię ludzi, szukających swego szczęścia. Patrzymy na siebie nadzy i czuję, jak przełamywanie, odrzucanie, pozbywanie się wstydu oczyszcza nas. To uczucie oczyszczenia jest uczuciem szczęścia. Jestem poza czasem, poza konwencjami, przepełnia mnie wdzięczność, że spojrzeniem swoim czynisz mnie nagim, prawdziwym, twoim, wdzięczność, że pozbawiasz mnie ciężaru wstydu, który jest kłamstwem, wdzięczność, że nie ukrywasz chwili, kiedy pragnienie i rozkosz przemieniają się w tobie nagle w chuć głęboką, rozdzierającą, ciemną. Wdzięczność, że potrafisz być naga tak pięknie, że miłość staje się odkrywaniem szczęścia zamkniętego w naszych ciałach... <br>...Dziwne wydaje mi