na piersi i ścisnął je okropnym kurczem, Polek, oszalały ze strachu, zerwał się z łóżka jak tonący, który nagle wydostał się na powierzchnię wody, i krzyknął przeraźliwie, całą mocą płuc:<br>- Ratunku! Ratunku!<br>Nasłuchiwał, przyciskając skrajem kołdry gwałtownie bijące serce. Mokre zimno, niczym dotyk klamki, położyło się na czole. Poczuł się nagle bardzo słaby i zziębnięty. Upadł do tyłu, uderzając głową o kant drewnianego wezgłowia.<br>Skrzypnęły drzwi. W ciemnościach zajaśniał słabo kształt pochylonego człowieka.<br>- Boże ty kochany, czemu krzyczysz po nocy, dziecko?<br>Polek chciał coś powiedzieć, lecz nie starczyło mu sił.<br>- Pewnie przyśniłeś co, biedny? Sen - mara, Bóg - wiara.<br>Chłopiec otworzył z