na swoją śmierć i niedolę. <br>A trzeciego dnia bitwy, kiedy przy zwyciężonym Napoleonie pozostała tylko wierność książęca, kiedy cesarz powiedział do niego te słowa bez wartości już i znaczenia: "Naprzód, królu Polski"!, on, król Polski nie z pomazania Napoleonowego, ale z królewskiej mocy ducha - po raz ostatni zadawał sobie pytanie najważniejsze: Czy tak czynił, jak trzeba było? <br>Wtenczas to znalazła się przy nim Izabela i jej brat. Izabela powiedziała: <br>- Każdy wysiłek zrodzony z miłości ma wartość wieczną. <br>Brat powiedział: <br>- Ten wygrywa przyszłość, który był w zgodzie ze swoją prawdą i sumieniem. <br>Książę uśmiechnął się do nich uśmiechem wyzwolenia i skoczył z