ciepłej wody.<br>Weszła Wanda ze szklanką.<br>- Boli mnie serce.<br>- Może ci...<br>- Gdy boli mnie serce, muszę myśleć o ciepłej i suchej kobiecej dłoni.<br>- Podświadomie oczekujesz pomocy.<br>Usiadła na tapczanie i podała mi szklankę. Przełknąłem proszki.<br>- Chyba tak, chyba tak - powiedziałem.<br>Postawiła szklankę za budzikiem i położyła się obok mnie, nie nakrywając się kołdrą.<br>- Dobrze ci?<br>- Jesteś znowu różowa.<br>- Różowa?<br>- Tak. Wleź pod kołdrę.<br>- Ale nie rób takich żartów - powiedziała, przykrywając się.<br>- Jakich?<br>- Że jeszcze jeden zawód.<br>- Aha... Dobrze.<br>- Bo mi się robi smutno.<br>Starasz się zasnąć. Przypominasz sobie głosy ludzi mówiących po francusku, stali przed czarnym samochodem. Twoja gra z Wandą