z twórców reformy emerytalnej, przekonuje, że 2000 r. będzie czasem "spokojnej koncentracji" rynku ubezpieczeń emerytalnych. Ale przyznaje, że będzie to trudny proces. Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi jest więc w trudnej sytuacji. Jeśli rzeczywiście nie chce dopuścić do plajty słabszych towarzystw, a jednocześnie nie chce, by do któregokolwiek z funduszy należało ponad 15 proc. rynku, stawia ostre warunki. W praktyce oznacza to, że nie znajdzie sojusznika do realizacji swych planów wśród samych towarzystw: chce przecież jednocześnie uderzyć i w najmniejsze, i największe, czyli prawie we wszystkie. Czy UNFE trafnie ocenił i uszeregował zagrożenia? Czy rzeczywiście duża koncentracja rynku jest ważniejszym problemem