Salisz nie mógł już usiedzieć na miejscu. Całkiem głupio jął ścinać trawę łozową witką. Po drugiej stronie rzeki wracał z młyna Pluska. Wóz stękał żałośnie pod ciężarem wielkich jak piernaty worków. Panfil zerwał się na równe nogi, wyszczerzył groźnie zęby, a jednocześnie spoglądał pilnie, czy Polek docenia jego uwagę i należyte zachowanie.<br>- Ty, a kto to był?<br>- E, to pewnie ktoś. Normalny człowiek nie poszedłby na obiad do restauracji. Może on z tych, wiesz? Salisz zatrząsł się nagle jak od chłodu.<br>- Tak myślisz?<br>- No. On był bardzo dziwny. Coraz więcej będzie tych ludzi u nas i potem jednego dnia otworzy się