nie bacząc na nic, w biały dzień łupili kupców - a kandaharscy kupcy cieszyli się opinią najuczciwszych - porywali dla rozpusty co piękniejsze dziewczęta i przystojniejszych chłopców. Porachunki między sobą rozstrzygali strzelaniną na głównych, zatłoczonych ulicach i placach, pośród bazarowych zaułków i straganów.<br>Rząd w Kabulu miał do wyboru: albo tolerować i namaszczać samozwańców i watażków w zamian za choćby ceremonialną lojalność, albo nie uznawać ich i wstydliwie wyznać, że nie kontroluje nie tylko kraju, ale nawet całej stolicy. W trosce o swoje dobre imię prezydent Rabbani wybrał pierwsze rozwiązanie.<br>Austriacki dyplomata Felix Ermacora, którego sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych wysłał do Afganistanu