wiśniowa usuwa się i ukazuje się między kolumnami pejzaż z I aktu, ze słupem i palącą się latarnią. Kopca nie widać zza schodów<br> CZŁOWIEK<br>Udaje! Z nieba spadł! Patrz pan tam!<br> Ukazuje pejzaż. Wszyscy patrzą w tę stronę<br> EDGAR<br>Ach, to! Zapomniałem. Dziękuję wam, mój człowieku, możecie iść.<br> Daje mu napiwek. Człowiek wychodzi mrucząc coś niezrozumiałego. We drzwiach spotyka się z Janem niosącym dubeltówkę<br> JAN<br>Gotowe, proszę pana.<br> Wszyscy się odwracają. Edgar bierze dubeltówkę<br>&lt;page nr=149&gt;<br> KURKA<br> do Tadeusza<br>Idziesz czy nie?<br> TADEUSZ<br> drgnął, jakby zbudzony ze snu, mówi obłędnie<br>Idę.<br> EDGAR<br>Ani kroku!<br> do Kurki<br>Stawaj tam!<br> Wskazuje schody<br> KURKA<br><br>Ani myślę