znaczących stanowisk. Liczniejsi cierpieli poniewierkę jako niewykwalifikowani robotnicy lub ochotnicy francuskiej Legii Cudzoziemskiej (w Algierii). Pozostał jednak spory odsetek wychodźców, który nie zdołał lub nie chciał się aklimatyzować, a korzystając z żołdu lub zasiłków krajowych mógł poświęcić się życiu politycznemu.<br>Z czasem, gdy po 1848 r., a zwłaszcza po 1863, napływać zaczęły na Zachód nowe fale wychodźców politycznych, emigrację polistopadową zaczęto nazywać "Wielką", w odróżnieniu od późniejszych, mniej licznych i mniej znakomitych. W istocie żadne z polskich środowisk wychodźczych nie wywarło wcześniej ani potem tak potężnego wpływu na losy narodu.<br><br>67. Pierwsze komitety emigracyjne<br><br>Poszczególne ugrupowania czynne w powstaniu listopadowym starały