Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
narzeczoną. Teraz jednak
Ojciec w dziwacznej wieży, matka wątpliwa A narzeczona utopiona w dziewce (Dr 114)
- dlatego że po doświadczeniach wojny, która ujawniła ludzkie "szaleństwo", Henryk ma odwagę przyznać się do własnych uczuć... Ale czy naprawdę przyznać? Powiedzmy ostrożnie: przyznawać.
Ślub przepadł. Skończył się. Nic.
(...) Ona tam się boczy, I naprzód, naprzód! (Dr 117) To "naprzód" to właśnie hasło ujawniania pragnień. Oznacza "naprzód w moją własną głąb". Także persewerujące u Gombrowicza słówko "boczy", obecne w Iwonie i w Operetce - zdaje się nie tyle oznaczać, że kobieta się wzbrania, ale że nie można pożądać jej prosto, zwyczajnie. Panny Gombrowicza boczą się zboczeniem
narzeczoną. Teraz jednak<br>&lt;q&gt;Ojciec w dziwacznej wieży, matka wątpliwa A narzeczona utopiona w dziewce&lt;/&gt; (Dr 114)<br>- dlatego że po doświadczeniach wojny, która ujawniła ludzkie "szaleństwo", Henryk ma odwagę przyznać się do własnych uczuć... Ale czy naprawdę przyznać? Powiedzmy ostrożnie: przyznawać.<br> Ślub przepadł. Skończył się. Nic.<br>&lt;q&gt;(...) Ona tam się boczy, I naprzód, naprzód!&lt;/&gt; (Dr 117) To "naprzód" to właśnie hasło ujawniania pragnień. Oznacza "naprzód w moją własną głąb". Także persewerujące u Gombrowicza słówko "boczy", obecne w Iwonie i w Operetce - zdaje się nie tyle oznaczać, że kobieta się wzbrania, ale że nie można pożądać jej prosto, zwyczajnie. Panny Gombrowicza boczą się zboczeniem
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego