się z pobliskich pól i znali Saula jako prostego i trzeźwego syna chłopskiego, nie mogli wyjść ze zdumienia.<br>- Cóż się to stało synowi Kisza? - zapytywali się wzajemnie. - Czyż i Saul między prorokami?<br>Pytanie nie przynosiło zaszczytu. Ówcześni prorocy, wśród których było mnóstwo szalbierzy i szarlatanów, włóczyli się tłumnie po kraju, naprzykrzali się żebraniną i każdemu, kto tylko zechciał, wróżyli przyszłość za strawę czy jałmużnę. Ludzie odnosili się do nich z zabobonnym lękiem, ale w gruncie rzeczy mieli ich w pogardzie. W zbiegowiskach gawiedzi padały raz po raz lekceważące pytania: "I któż jest ojcem ich?''<br>Saul również nie zyskał ich życzliwości i