niego narty. Ale jakież to były te narty. Dzioby miały specjalne skrzydełka, były przy nich odpowiednie wiązania. Chwaliłem się nimi, choć się biednie jeździło. Przecież nie dawały żadnego poślizgu. Przypominam sobie, że kiedyś odbywały się zawody dla dzieci i dla starszych. Gdzieś koło szkoły był start i meta. Goniliśmy na nartach poza wieś. Zdobyłem wtedy trzecie miejsce i dostałem kawałek smaru. Był to pierwszy smar do nart jaki miałem. O, jak go oszczędzałem. Wcześniej zastępowała go zwykła świeczka, byle tylko jechało - dodaje.<br><br>&lt;tit&gt;Spotkania z muzyką&lt;/&gt;<br><br>Andrzej Haniaczyk już jako mały chłopiec był zainteresowany folklorem, muzyką. Wujek Walenty Pluciński od Borowskiego (szwagier