ludzkie i naznaczone prawdziwie ludzkim sensem wymaga takich czynów i takiej wiedzy, które leżą poza granicami ludzkich możliwości. Bo granice ludzkich możliwości są takie, że w gruncie rzeczy nie sposób człowiekowi być człowiekiem. Toteż &lt;hi&gt;człowiek jest błędem.&lt;/&gt; Takie właśnie tragiczne rozumienie człowieka - jako błędu - zaznacza się w całej twórczości Kochanowskiego, nasila w "&lt;hi&gt;Trenach&lt;/&gt;", a najdobitniej wyartykułowane zostaje w przekładzie Psalmu 3, w zestawieniu człowieka z Bogiem: <br>&lt;gap&gt; <br>Tu też (podobnie jak w wielu oryginalnych utworach Kochanowskiego) wyraziła się myśl - jakże znamienna dla doświadczenia umysłowego XX wieku - że jednym zasadniczych przejawów błędności człowieka jest śmierć. Gdyż śmierć, która jest podstawowym wyznaczającym ludzki los