się rosnąć. Niósł ich, podrywał, <br>gwizdał rozbijając się o maszty, szarpiąc reje, targając zwiniętymi żaglami. <br>Ryk morza bijącego o brzeg Krety towarzyszył im niby przerażająca muzyka. Poczęli <br>wiosłować dopiero pod osłoną gór Sitta. Teraz kapitan skierował okręt całkowicie <br>na zachód.<br><br> Wiosła biły wodę uparcie, aż okręt otoczył się pianą. Zręcznie nastawiany <br>żagiel pozwolił mu wkręcać się w podmuchy, które z gwizdem spadały z przełęczy <br>skalnego muru. Wiatr i morze odpychały ich od brzegu. Ale oni sążeń za sążniem <br>posuwali się naprzód. Wioślarze na dole stękali ciężko z wysiłku, dozorcy wybijający <br>rytm zmieniali się kolejno. Kapitan nie kładł się, ale uparcie stojąc