stosowane przez przeciwnika oraz przedmioty terenowe znajdujące się w najbliższym otoczeniu rozpoznawanego obiektu. Wady te można jednak uznać za znikome w stosunku do podstawowej cechy: możliwości obserwacji ziemi i obiektów bez względu na panujące w rejonie rozpoznania warunki atmosferyczne.<br>Aparatura rozpoznania radioelektronicznego od razu znalazła szerokie zastosowanie w związku z nasyceniem wojsk różnorodną techniką elektroniczną. w proste urządzenia służące do wykrywania pracujących naziemnych stacji radiolokacyjnych przeciwnika wyposażano samoloty rozpoznawcze już podczas II wojny światowej. Zaraz po wojnie jednak wprost lawinowo wprowadzano do sił zbrojnych każdego państwa różnorodne środki dowodzenia i kierowania systemami uzbrojenia i wojskami. Już w latach pięćdziesiątych wprost trudno