ci dam naszyjnik z rubinami - oddech Mocka parzył ją w szyję. Wstała i usiadła na kanapce pod oknem, podwijając pod siebie jedwabną koszulę nocną. Spojrzała na łóżko i przypomniała sobie drapiącego brodą starca.<br>- Masz mnie za kurtyzanę - Sophie patrzyła uważnie nieco wyżej, ponad głowę Eberharda - której miłość można kupić za naszyjnik?<br>- Wiesz, że bardzo lubię - uśmiechnął się zmysłowo - kiedy udajesz sprzedajną dziewczynę.<br>- Mówisz ciągle o sobie. Tylko "ja" i "ja" - ton głosu Sophie był lubieżnie zaczepny. - Co "ja lubię", co "mnie interesuje" i tak dalej. Nie zapytasz mnie nigdy, co ja lubię, co ja chciałabym robić. Cały świat musi tobie służyć