Polski Odrodzonej." "Liebert - czytamy we wstępie Kazimierza Wierzyńskiego <br>do Kołysanki jodłowej - należał do najmłodszego pokolenia piszących i wzniósł <br>się śród niego na wysokość najznaczniejszą. W odróżnieniu od rówieśników i towarzyszów <br>zdobywających z trudem własny kształt twórczości, odsłonił od razu szeroką przestrzeń <br>świata, który zaludnił życiem, otoczył urokiem i uruchomił siłą natchnienia."<br>Trzeba oddać sprawiedliwość współczesnym, gdyż zrobili dla Lieberta bardzo wiele, <br>łącznie z próbą zainicjowania zbiorowego wydania spuścizny. (Zabrakło jednakże <br>przekonywającego i umotywowanego głosu, który z powagą powtórzyłby słowa Norwida <br>wypowiedziane po śmierci Słowackiego: "I odszedł już od nas ten arcymistrz słowa, <br>ten najpotężniejszy rzeźbiarz posągów ducha...") W naszych zaś czasach