naprawdę zyskowna zamiana, siew, <br>który przyniósł plon stokrotny. Uśmiechał się pobłażliwie na myśl o swym dawnym niedowiarstwie. Ze wzgórz butnie <br>patrzyły ku niemu pomniki i rzeźby, kolumny i portyki, świątynie i pałace. On <br>jednak nie lękał się ich wielkości i wspaniałości. Teraz już wiedział, że zwycięstwo <br>idzie za nim, że nauka, którą głosi, jest jak woda, która podmyje najdumniej <br>sterczący brzeg.<br> Szedł między zielonymi ogródkami, oddzielonymi niskimi murkami od drogi, przypominał <br>sobie znane furtki. Tu był, i tu, i tu... Minął cmentarz Lucyny, w którym nauczał <br>kilkakrotnie, gdzie ochrzcił jego właścicielkę, starą, czcigodną patrycjuszkę <br>Pomponię Grecynę, i gdzie złożył do grobu