dla nich przykre, że pośród przysłów reprezentujących narodowe cechy ich jest właśnie to: rtre saoul comme un Polonais.<br>Akurat nakładałem sznurowadło do buta. Vilbert umilkł bardzo zadowolony i czeka. Ta piłka jest rzucona w moim kierunku, nikt inny nie czuje się upoważniony, by &lt;page nr=89&gt; ją złapać, więc panuje milczenie, bo ja naumyślnie czekam, nic nie odpowiadam i niby z wielkim przejęciem usiłuję przewlec sznurowadło przez dziurkę. Gwiżdżę przy tym. Jest to umyślny efekt i nie oznacza bynajmniej, że zabrakło mi rezonu, ale po prostu nawlekam sznurowadło, co jest ważniejsze od głupich uwag Vilberta. Tymczasem pozwalam zgęszczać się atmosferze i wzniecać napięcie, aby