kuchni, Helena siedziała przy stole. Wszystko już było pozmywane, więc chyba nie oczekiwała pomocy. Odetchnął z ulgą i usiadł. <br>- Czy widziałeś, aby Joanna coś dzisiaj jadła? - zapytała Helena. <br>- Chyba nie - odpowiedział Czesław, próbując odgadnąć, co stoi za tym pytaniem.<br>- A wczoraj? - Czesław zastanowił się nad dniem wczorajszym, ale nie pamiętał nawet, by w ogóle widział córkę, jeśli tak, nie zwrócił na to uwagi. Drobna, pozbawiona znaków szczególnych Joanna nie rzucała się w oczy, więc zdarzało mu się zapominać o jej istnieniu. Spokojne dziecko, nie absorbuje nas swoimi sprawami - pomyślał, choć jednocześnie poczuł lekką złość na nią, że przez tę swoją zdolność wtapiania