przymierza z własnym ego. Więzy opadły. Zamiast uczucia wolności doznała rozczarowania. Jak człowiek, który zrzucił ciężar i ujrzał nagle, że jego brzemię dźwigane z wielkim mozołem, zawiera nikomu niepotrzebne rupiecie, a nie jak sądził, rzeczy bezcenne.<br>Pewno podobnie doświadczył i on - od dawna siebie nie potrzebowaliśmy jedynie się wydawało - trzymały nawyki i wyobrażenia - oportunizm - strach przed zmianą - ale on pierwszy się zdecydował - on odszedł ode mnie - nigdy nie kochany - od dawna gorzej niż obojętny - jednak czuję się porzucona - wcale nie cieszy swoboda - nie umiem z niej korzystać - nie umiem odnaleźć szczęścia z marzeń o odzyskanej niezależności - szczęście to Adam - zamiast Adama