Hugo był zmuszony zagrozić: &lt;gap&gt;.<br>[Dygresja. Słowacki, który panną Mars się nie zachwycał, mógł kreować role wedle gry na przykład wzbudzającej jego zachwyty panny Georges - i nie martwić się ani o teatr, ani o konflikty między aktorami.]<br>W tej konkretnej sytuacji, w teatrze, w którym trzeba było przełamywać osobiste anse i nawyki aktorów, przywykłych do innego stylu gry (a mieli kiedy je sobie przyswoić, przypomnijmy, że panna Mars grająca w pierwszej obsadzie Hernaniego donnę Sol miała wtedy lat ponad pięćdziesiąt), narzucany przez Hugo rygoryzm był w pełni uzasadniony. Twarda realność zmuszała autora do zdecydowanego narzucania swej woli. Ale ponieważ nie tylko na