się przeprowadzić reform na tyle efektywnych, aby będąc pozornie wolna i demokratyczna, stała się w istocie którąś tam republiką sowiecką. Próby tańca do taktu moskiewskiego nie powiodły się, ale nie było też mowy o dążeniu przemocą do radzieckiego celu i przymuszaniu do całkowitej uległości.<br>Pozycja polityczna - bo chyba trzeba tak nazwać stanowisko Jerzego w Sejmie, a potem w Radzie Państwa - nie drażniła jakoś kolegów, zwykle wyczulonych na tym punkcie, i nie słyszałem kąśliwych uwag pod jego adresem. Koledzy bowiem lubią określać innych, zwłaszcza jeśli idzie o sprawy polityczne, drastycznymi przydomkami, nie są też wolni od zazdrości czy nawet skrajnej zawiści. Jerzego