Rysów twarzy, rumieńców, uśmiechów i krwi.<br><br>Co za bladość! Ach, nie patrz! Wszystko się zapadło,<br>Zostało kilka wąskich i bolesnych bruzd,<br>Przebóg! Zlituj się! Zabierz straszne to zwierciadło,<br>Szaleństwo patrzy z oczu i z grymasu ust.<br><br>Przypominam: umarłem. To było niedawno.<br>Kochanymi rękami kopałaś mi grób;<br>I miałem śmierć jak nędznik, smutną i niesławną,<br>Jestem cieniem. I leżę jak cień u twych stóp.<br><br>Nikomu niepotrzebny w popiołach zagrzebię<br>Moje wiersze. I koniec. Urwała się nić.<br>Módl się za mną. To wszystko... Umarłem przez ciebie,<br>Chociaż właśnie dla ciebie tak pragnąłem żyć.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;BĘBEN&lt;/&gt;<br>Z czterdziestu męczenników jestem czterdziesty pierwszy,<br>Nożem na bębnie