szczególności uporać się z doświadczeniem, które upewnia nas, iż nie uciekamy od pewnych sytuacji, które ponad wątpliwość doznajemy jako sytuacje cierpienia).<br>Tym, od czego uciekamy, jest doświadczenie obojętności świata, a próby przezwyciężenia tej obojętności stanowią ośrodkowy sens ludzkich zmagań z losem w jego codzienności i w jego ekstremach. <br>2. Wszelkie negatywności życia są zrozumiałe jako dotkliwe objawienia obojętności.<br>Ból fizyczny jest paradoksalnym doświadczeniem, gdzie to ciało, którym jestem, staje się wobec mnie obojętne, stacza się na mnie niejako niczym rzecz obca, zmuszając do sytuacji nieznośnego dystansu względem samego siebie. Niezdolny do uwolnienia się od poczucia tożsamości z własnym ciałem, mam je